حیفِ من نیست ؟

صمیمانه ترین درودها نثار دوستان بزرگوارم ........ بزرگواران ببخشید اگر این مثنوی بازم مدتی تاخیر شد ............ آخه این بار جــداً و حتماً مهلتی  بایست تا خون شیـــــــر شد و بالآخــره انتظار به سر رسید و دو هفته پیش یعنی دقیقا ساعت 10 صبح دو جمعه قبل ( 94/11/23 ) «  پارسا  » کوچولوی ما ، پنجمیـــــــن عضو خانواده پا به این دنیای شیــرین و دل نکندنی گذاشت ...........  بابت تاخیــــــرم مجدّداً عــــذر می خواهم و امیـدوارم عذرم را پذیرا باشیــــد ................ و برای عذر تقصیـــر غزلی را که دیروز شنبه ( 94/12/8 )  ساعت 10 صبـــــح تو خیابان داخل ماشین نوشتم تقدیمتان می کنم  :

حیفِ من نیست ؟

من که عمری است به چشمان تو عادت دارم
حیــــــــفِ من نیست به اغیار حسادت دارم ؟

دیگران پیش رخت سهـــــــل به معراج روند
ممتنع من که چنیـــــــــــــن منع سعادت دارم

روز و شب عشـق تو می پروم ای گل به دلم !
ذکر عشــــــــــــقت که کنم حالِ عبادت دارم

چشمِ تو می کِشد و می کُشدم با این وضـــــع
تیـــــــــــــــــر چشمان تو را باز ارادت دارم

دستم از دامنت ای مرحم غــــــم کوتاه است !
لااقل یاد کن از مـــــــــــــن که به یادت دارم

رد کنی یا نکنی میـــــــــــل دلم جانب توست
دزدکی از تو به هـــــــــر لحظه عیادت دارم

سوی من نیـــــــــــم نگاهی و جوابی به سلام

بنما مرحمتی قصــــــــــــــــــــد شهادت دارم

94/12/08
ع.ف

قالب شعر : غزل
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
نام بحر : رمل مثمن مخبون محذوف