از عشق که می نویسم ...

از عشق که می نویسم ...

از عشق که می نویسم بارانی می شوم
دلم بارانی از اشک می خواهد برای غبار دلتنگی
یک اتفاق ساده می خواهم
تا تو را در خود تکرار کنم
تکرار تو برای گلبول های سفیدم حیاتی ترین عادت
 دلم را آباد می سازد
دمی تازه
باز دمی دوباره ...
به شعر سپیدم با روسیاهی دعوتی
به نظمت که می کشم
وزن می یابم
رو سفید می شوم
نظم می گیرم
لرزش دلم ، دستم
فشار خون بالایم
وسعتی می خواهد برای اعتراف
که بدانی
دوستت دارم
از حد خود گذشته ام
و طاقتم طاق می شود برای انزوا
خلوتی برای انقباض لب هایت
گوشه ای برای انبساط لب هایم
فرصتی که فقط از تو
تنها از تو
آری تنهای تنها از تو
شعر بسازم .........

95/02/08
++++++++
قالب شعر : سپید